หลังจากที่ได้เข้ามาศึกษาในมหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงรายแห่งนี้ ผมได้เรียนรู้ในการใช้ชีวิตมากมาย ทั้งชิวิตการเป็นนักศึกษา ตลอดจนการเข้าร่วมกิจกรรมต่างๆของมหาวิทยาลัยอันเป็นกิจกรรมที่ทำให้เราฝึกการทำงาน ฝึกการคิด ที่ไม่สามารถหาโอกาสเรียนรู้ได้โดยทั่วไป และกิจกรรมหนึ่งที่ผมภาคภูมิใจคือการได้เข้าร่วมทำกระทงใหญ่ ในช่วงอาทิตย์ที่ผ่านมา โดยร่วมทำกับวิทยาลัยนานาชาติภูมิภาคลุ่มน้ำโขง องค์กรหนึ่งในมหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงรายแห่งนี้ เนื่องจากเพื่อนที่สนิทขอให้ไปช่วยออกแบบ และทำกระทง ซึ่งเพื่อนของผมก็เป็นนักศึกษาวิทยาลัยแห่งนี้เอง นักศึกษาที่วิทยาลัยนี้ มีเพียงสามสิบกว่าคนเท่านั้นครับ ในตอนแรกทำให้ผมแทบหมดกำลังใจ แต่เมื่อได้ร่วมงานกันแล้วสิ่งที่ผมคิดไว้ผิดความคาดหมายอย่างสิ้นเชิง เมื่อเห็นถึงความตั้งใจ และความรับผิดชอบของทุกคน ที่พร้อมกันร่วมมือร่วมใจกันทำงานเป็นอย่างดี ภาพนักศึกษาชายที่กำลังทำงานไม้ ตอกตะปู เพื่อทำโครงสร้างของกระทง นักศึกษาหญิงช่วยกันจีบผ้าทำเป็นริ้วสวยงาม ทำกันคนละไม้ละมือจนในที่สุดงานก็สำเร็จลุล่วงไปด้วยดี สร้างความภูมิใจให้องค์กร สถาบัน และที่สำคัญที่สุดคือความภูมิใจในตนเองในการสร้างสรรค์ผลงานดังกล่าว
ผู้สนใจที่อยากจะร่วมกิจกรรมวันลอยกระทงของมหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงรายก็สามารถที่จะเข้าร่วมได้ ตั้งแต่วันที่ 30 ตุลาคม ถึง 1 พฤษจิกายน 2552 โดยมีกิจกรรมที่ให้ร่วมสนุกมากมาย อีกทั้งเป็นการสืบสานประเพณีอันดีงามของไทยเรา ในงานมีกิจกรรมการออกงาน และกิจกรรมการแสดงบนเวที และในวันที่ 1 พฤษจิกายน ยังมีการแห่ขบวนกระทงใหญ่ที่สวยงามตระการตา และการประกวดนางนพมาศจากคณะต่างๆที่เป็นจุดเด่นของงาน และอย่าลืมมาบอกกล่าวกันด้วยนะครับว่ากระทงของวิทยาลัยนานาชาติภูมิภาคลุมน้ำโขงที่ผมทำเป็นอย่างไรบ้าง ... ขอบคุณไว้ล่วงหน้าครับ
วันพฤหัสบดีที่ 29 ตุลาคม พ.ศ. 2552
วันพุธที่ 21 ตุลาคม พ.ศ. 2552
บันทึกความทรงจำ (พิพัฒน์ ทองปินตา เรียบเรียง)
สวัสดีครับ ผมนายพิพัฒน์ ทองปินตา ชื่อเล่นแบงค์ เป็นนักศึกษามหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย รหัสนักศึกษา511166042 วิชาเอกภาษาไทย คณะครุศาสตร์ครับ เป็นคนอำเภอแม่สะเรียง จังหวัดแม่ฮ่องสอน ดินแดนที่เรียกได้ว่าเป็นเมืองแห่งขุนเขาลำเนาไพร ที่แฝงไว้ด้วยเสน่ห์แห่งธรรมชาติ สายธาร ต้นน้ำผืนป่าที่กว้างใหญ่ อากาศที่ใสบริสุทธิ์ ในบรรยากาศของหมอกสามฤดู ซึ่งถูกแต่งแต้มด้วยความเรียบง่ายของผู้คนหลากหลายชนเผ่า ทั้งหมดทั้งมวลผสานกันก่อให้เกิดศิลปะ วัฒนธรรม และในวันนี้ผมอยากจะแนะนำให้รู้จักประเพณีหนึ่งที่สะท้อนความเป็นอำเภอแม่สะเรียงอย่างแท้จริง ประเพณีนี้เรียกว่า ประเพณีออกหว่า
โดยประเพณีออกหว่าหรือประเพณีออกพรรษาเป็นความเชื่อของชาวไทยใหญ่ ที่ว่าในสมัยพุทธกาล เมื่อครั้งที่พระพุทธเจ้าทรงจำพรรษาอยู่บนสรวงสวรรค์ และทรงเสด็จลงโปรดสัตว์ให้สรรพสิ่งในโลกมนุษย์รวมไปถึงสัตว์ในโบราณคดี เช่น นกและสิงโต รวมไปถึงสัตว์อื่นๆอีกมากมาย และในคืนแรม 1 ค่ำสัตว์เหล่านี้จะพากันออกมาฟ้อนรำ เปรียบเสมือนเป็นการแสดงความยินดีที่องค์สัมมาสัมพุทธเจ้าได้ลงมาเทศนาเพื่อโปรดสัตว์ในโลกมนุษย์ จากอดีตจนถึงปัจจุบันชาวไทยใหญ่ยังคงมีความเชื่อในตำนานนี้ และได้สมมุติให้มีการแสดงเลียนแบบสัตว์ต่างๆในวรรณคดี เช่น การเต้นโต ฟ้อนกิ่งกะหล่า ซึ่งเป็นการแสดงเลียนแบบนกยูง น่าบ้านเรือนก็จะประดับด้วยซุ้ม ประทีปโคมไฟ เป็นความเชื่ออีกหนึ่งความเชื่อที่ว่าเป็นการรับเสด็จพระพุทธเจ้าจากสรวงสวรรค์
ประเพณีออกหว่าหรือประเพณีออกพรรษานี้ เป็นประเพณีที่มีคุณค่าและหาชมได้เพียงแต่อำเภอแม่สะเรียงเท่านั้น นับได้ว่ามีความสำคัญต่อชาวอำเภอแม่สะเรียงเป็นอย่างมาก โดยสะท้อนถึงความเลื่อมใสในพระพุทธศาสนาและการอนุรักษ์ภูมิปัญญาท้องถิ่น แต่เรามิอาจทราบได้นะครับว่ากระแสวัฒนธรรมต่างชาติ ที่ไหลบ่าเข้ามาอย่างต่อเนื่องจะทำให้ความมีคุณค่าของประเพณีดังกล่าวนั้น ลดลงและเลือนหายไปจากสังคมของชาวอำเภอแม่สะเรียงหรือไม่คงต้องฝากความหวังไว้กับอารยชนรุ่นหลัง ที่จะร่วมกับสืบสานประเพณีอันดีงามของถิ่น ให้สมกับที่บรรพบุรุษได้ร่วมกันอนุรักษ์มาถึงจนปัจจุบันและให้จารึกไว้คู่คำขวัญของอำเภอแม่สะเรียงที่ว่า “เทียนเหงพร่างตา ผ้าทอกระเหรี่ยง เสนาะเสียงสาละวิน
งานถิ่นธรรมชาติ พระธาตุสี่จอง กล้วยไม้หอมเอื้องแซะ ” ตลอดไป…
สวัสดีครับ ผมนายพิพัฒน์ ทองปินตา ชื่อเล่นแบงค์ เป็นนักศึกษามหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย รหัสนักศึกษา511166042 วิชาเอกภาษาไทย คณะครุศาสตร์ครับ เป็นคนอำเภอแม่สะเรียง จังหวัดแม่ฮ่องสอน ดินแดนที่เรียกได้ว่าเป็นเมืองแห่งขุนเขาลำเนาไพร ที่แฝงไว้ด้วยเสน่ห์แห่งธรรมชาติ สายธาร ต้นน้ำผืนป่าที่กว้างใหญ่ อากาศที่ใสบริสุทธิ์ ในบรรยากาศของหมอกสามฤดู ซึ่งถูกแต่งแต้มด้วยความเรียบง่ายของผู้คนหลากหลายชนเผ่า ทั้งหมดทั้งมวลผสานกันก่อให้เกิดศิลปะ วัฒนธรรม และในวันนี้ผมอยากจะแนะนำให้รู้จักประเพณีหนึ่งที่สะท้อนความเป็นอำเภอแม่สะเรียงอย่างแท้จริง ประเพณีนี้เรียกว่า ประเพณีออกหว่า
โดยประเพณีออกหว่าหรือประเพณีออกพรรษาเป็นความเชื่อของชาวไทยใหญ่ ที่ว่าในสมัยพุทธกาล เมื่อครั้งที่พระพุทธเจ้าทรงจำพรรษาอยู่บนสรวงสวรรค์ และทรงเสด็จลงโปรดสัตว์ให้สรรพสิ่งในโลกมนุษย์รวมไปถึงสัตว์ในโบราณคดี เช่น นกและสิงโต รวมไปถึงสัตว์อื่นๆอีกมากมาย และในคืนแรม 1 ค่ำสัตว์เหล่านี้จะพากันออกมาฟ้อนรำ เปรียบเสมือนเป็นการแสดงความยินดีที่องค์สัมมาสัมพุทธเจ้าได้ลงมาเทศนาเพื่อโปรดสัตว์ในโลกมนุษย์ จากอดีตจนถึงปัจจุบันชาวไทยใหญ่ยังคงมีความเชื่อในตำนานนี้ และได้สมมุติให้มีการแสดงเลียนแบบสัตว์ต่างๆในวรรณคดี เช่น การเต้นโต ฟ้อนกิ่งกะหล่า ซึ่งเป็นการแสดงเลียนแบบนกยูง น่าบ้านเรือนก็จะประดับด้วยซุ้ม ประทีปโคมไฟ เป็นความเชื่ออีกหนึ่งความเชื่อที่ว่าเป็นการรับเสด็จพระพุทธเจ้าจากสรวงสวรรค์
ประเพณีออกหว่าหรือประเพณีออกพรรษานี้ เป็นประเพณีที่มีคุณค่าและหาชมได้เพียงแต่อำเภอแม่สะเรียงเท่านั้น นับได้ว่ามีความสำคัญต่อชาวอำเภอแม่สะเรียงเป็นอย่างมาก โดยสะท้อนถึงความเลื่อมใสในพระพุทธศาสนาและการอนุรักษ์ภูมิปัญญาท้องถิ่น แต่เรามิอาจทราบได้นะครับว่ากระแสวัฒนธรรมต่างชาติ ที่ไหลบ่าเข้ามาอย่างต่อเนื่องจะทำให้ความมีคุณค่าของประเพณีดังกล่าวนั้น ลดลงและเลือนหายไปจากสังคมของชาวอำเภอแม่สะเรียงหรือไม่คงต้องฝากความหวังไว้กับอารยชนรุ่นหลัง ที่จะร่วมกับสืบสานประเพณีอันดีงามของถิ่น ให้สมกับที่บรรพบุรุษได้ร่วมกันอนุรักษ์มาถึงจนปัจจุบันและให้จารึกไว้คู่คำขวัญของอำเภอแม่สะเรียงที่ว่า “เทียนเหงพร่างตา ผ้าทอกระเหรี่ยง เสนาะเสียงสาละวิน
งานถิ่นธรรมชาติ พระธาตุสี่จอง กล้วยไม้หอมเอื้องแซะ ” ตลอดไป…
สมัครสมาชิก:
บทความ (Atom)